Üye girişi

Menü

İçerik

Denizci = Özgürlüğünü satan kişi
Ben bu isi gercekten anliyamiyorum; en imkansiz gemilerde en imkansiz yukleri yukluyorum, koca koca panamax'larda handy'lerde 20-30 santimin pesine dusuyorum; 4 liman loading, 5 liman tahliye, 1000 cesit farkli cargo, milyon draft restriction derken, en baba sudoku bilmecesi boku yemis ama is su benim sefil bavulu toplamaya geldiginde sigmiyor birader esyalarim...

Arkadas buraya gelirken kapanmadi mi bu fermuar; Eee simdi ne halt etmeye kan-ter icinde kalmama, onu tekmelememe ragmen, su bavul denen dallama hala acik kalmakta inat ediyor... Ustune ustluk kurus alisveris yapmadim ve kirli donlari da attigim halde bunu bana reva goruyor hain bavul...

Biz denizcilerin aslinda en ayrilmaz parcasidir bu bavullar cantalar...
Ama bazen sigmamaya yemin etmis vefasiz bavullara da rastliyabiliyorsun...

Denizci dedim ya; nedir denizci tanimi size gore???
Ben kendimce bunca yildan sonra bazi aciklamalar yapabiliyorum denizcinin ne oldugu hakkinda

Denizci bana gore fiziksel olarak degil ama ruhen super tembel bir yaratiktir...
Hayatin hengamesinden kacmak icin denize kacan insana denizci diyorum...

Su ikinci tanimimi da Cerrahgil'in gemilerinde vakti zamaninda 2.kaptan olarak Pacific seferlerinde calisirken bulmustum...
Nola Grain yuklemeleri, Panama gecisler, Japonya-Kore tahliyeleri...
Ve balastla ayni yolu geri teperek ozgurlugumuzun her bir ay'ini Pacific Okyanusunda, uc otuz paraya; sanki gemici barlarindaki ucuz orospularin bedenlerini, ihtiyacı olan gemicilere kiralamasi gibi Cerrahgile sattik...

Kisacasi denizci ozgurlugunu parayla satan erkegin fahisesidir... (tabii ki bana gore) Keske armator bizleri ucuza satin alamasaydi ve 5 yildizli bir otelin barinda takilan Chanel parfum kokan pahali bir orospu versiyonuna burunebilseydik...

Ve son olarak denizci; iyi niyetli veya kotu niyetli ama her ne sekilde olursa olsun ailesi tarafindan somurulen insana denir...
Gitmissindir kontrata; deniz domuz aylarca surtmussundur, eve dondugunde bankadaki hesabi gormussundur ki mumkunu yok en fazla 44 gun evinde kalabilirsin... 45 gun olmaz... O Allah'in belasi ihtiyaclari hic bitmez canimcim ailelerimizin... Sen yokken senin maasin ile karar verilip yeni atraksiyonlara girilmistir bile senin uhdende... Eminim cogu iyi niyetlidir ama; her yeni atilim denizcinin zorunlu olarak tekrar ozgurlugunu satmasinin baslangici olacaktir...

Sadece ailelerde olsa bu vefasizlik; hic onemli degil... Çunku onlar bizim canlarimiz... Sineye cekeriz....

Ancak vefasizligi (denizci olarak bahsetmiyorum) hayatin herhangi bir adiminda eskiden cok yakin dost bildigin birilerinden gorunce dumur oluyorsun...

Nasil olmazsin!!! Diyorsun ki kendi kendine “ulan gunun birinde, eskiden bu adam cebindeki son kurusa kadar sana cikarip vermemismiydi sen darlandiginda” Simdi hatta maddi degil manevi degerlerin sozkonusu oldugu bir pozisyonda “hey” diyorsun; “cebindeki son kurusa kadar vakti zamaninda cikarip verebilen koca yurek” diyorsun; sonra bir cevap aliyorsun ondan....
Cevapla beraber eski dostunun goruntusu aynen soyle oluyor senin gozunde;
Eskiden Girgir dergisinde is adamlarini ''yiyip yiyip sicamayan kocaman, gotlu gobekli ve yanaklari al al cizerlerdi''
Iste bu goruntu geliyor kafana.....

Sozleri ise Yakasina Kirmizi Karanfil Takmis Kari Pezevengi ibnelerin konusmasindan bir demet sunuyor...
Ve diyorsun ki kendi kendine arkadas yasamak neden olaki???

Konudan konuya uctuk yine...Yukarida denizciligi tanimlarken kendimizce, biraz nankor ve kotumserce ifadeler kullandigimin farkindayim....

Ama bir gercek var ki; bu meslegim sayesinde sabir etmeyi, sukur etmeyi ve insanlari tanimayi ogrendim...

Ve artik gec de olsa biliyorum ki hayatin her bolumunde Yakasina Kirmizi Karanfil takmis Kari pezevengi İbneler gibi konusan vefasiz dallamalara rastlayacagim...

Onemli olan onlari taniyabilmek ve sabredebilmek...