Üye girişi

Menü

İçerik

Bir geminin batış hikayesi…..
Günlerden 24 Temmuz 2007.
1200 dwt lik M/V MULTI TRADER gemisiyle İzmit Hereke limanından alçı yüküyle hareket ettik.
Varış limanımız ROMANYA CONSTANTA limanı İdi. Yaklaşık 14 saat İstanbul AHIRKAPI mevkiinde boğaz geçişi için bekledik. 25 Temmuz 2007 sabahı saat 09:00 da İstanbul boğazına güneyden kuzeye giriş yaptık. Saat 11:30 itibari ile Karadeniz’e çıkış yaptık. Boğazdan neta olduk.
Tahmini varış ETAMIZ 26 Temmuz 2007 saat 12:00 gibiydi.

Kimse kabus gibi bir gecenin bizi beklediğini farkında değildi.
Gemide 7 mürettebat bulunuyordu. Bunların ikisi Türk uyruklu biri Rus uyruklu, dördü ise Gürcü uyruklu idi. Her şey çok güzeldi. Normal seyir vardiyaları tutuluyor, sohbetler ediliyordu. Dinlenmek isteyenler dinleniyordu. Kimse birazdan olacak olayların farkında değildi.

Evet hava sertleşmeye başladı. Hava kendini ince ince gösteriyordu. Rüzgar geminin baş tarafından geliyordu ve gittikçe şiddeti artıyordu. Geminin baş taraftaki büyük jeneratörü devredeydi.

İşte kabus anları başlamıştı. Gemi gitmeye çalışıyor fakat bir türlü yol kat edemiyordu. Bütün personel ayaktaydı. Saatler sabah 04:00 gösterirken gemi kaptanı geminin iskele tarafa yattığını fark etti. Evet gemi iskele tarafa yavaş yavaş yatıyordu herkes ne yapacağını bilemiyordu. Gemide tam bir emergency çalışma vardı, bütün personel makine dairesinde hummalı bir çalışma ile iskele balast tanklarına giren suyu boşaltmak için çaba harcıyordu. Fakat gemi her geçen saat daha fazla iskele tarafa yatıyordu.

Geminin ambar üstündeki brandalar açılmış, halatları kopmuş ve denize yayılmıştı. Sabah saat 09:00 itibari ile Romanya Mangalia açıklarına demir atıldı. Evet havadan kurtarıldı gemi, fakat hala iskele tarafa yatıyordu. O dokuz şiddetindeki havayla çalkalanan Karadeniz sanki bir kenarda boynu bükük, suç işlemiş bir çocuk gibi durmuştu. Kara görünüyordu personelin gemiyi kurtarma çabaları çalışmaları hala devam ediyordu. Herkes elinden ne gelirse yapmaya çalışıyor fakat gelen suyun basıncını yenmek mümkün olmuyordu. Artık her şey ortada idi geminin postalarından birisi patlamış ve yırtılmıştı.

Saatler ilerliyordu fakat gemi git gide iskele tarafa yatıyordu ve römorkor yardımı gelmesi çok zordu. Zaman yoktu ve bütün personel elinden gelen her şeyi yapmaya çalışıyordu. Orada herkes o anda birbirine kenetlenmiş, Gürcü, Türk, Rus, Müslüman, Hıristiyan ayrımı yoktu.
Herkes aynı kaderin onlara oynadığı oyunun pençesinden kurtulmak için çaba harcıyordu.

Artık kaptandan eşyalarınızı toplayın emri gelmişti. Herkes eşyalarını topladı ve geminin kıç üstüne konuldu eşyalar. Herkes kıç üstünde toplanma yerinde gemi kaptanın gemiyi terk emrini bekliyordu. Saat 19:00 gösterirken işte o an ambarlardan büyük bir patlama sesi duyuldu ve gemi artık kendini Karadenizin sularına bırakacaktı. Kaptan artık Mangalia sahil güvenliklerine S.O.S verdi ve gemi terk emri verildi. Lıfe boatlar indirildi gemi terk edildi. Mangalia sahillerine doğru kürek çekilmeye başlandı.

Gemi yavaş yavaş yeni evi olan Karadenize doğru batıyordu, işte o an gemiye baktığımda gözlerim doldu. Yavaş yavaş sahile ilerlemeye çalışırken kafamı çıkarıp lıfeboat kapısından baktığımda havada iki adet ışık gördüm ve o an tamam kurtulduk dedim.
Hemen arkasından bir adet deniz polisi ve iki adet sahil güvenlik botunun bizlere yaklaştığını fark ettim. Bizi sahil güvenlik botuna aldılar ellerim titriyordu bir ihtiyacım olup olmadığını sorduklarında sadece sigara diyebildim. Limana girdiğimizde bottan inerken flaşlar patlıyordu yaklaşık 30 kamera foto makinaları bizleri çekiyordu ve arkasından bizleri sahil güvenlik ofisine götürdüler ve hemen doktorlar geldi.

Muayenelerimiz bittikten sonra sahil güvenlik emri ile Mangalia tatil kasabasında bir otele yerleştirildik.
İşte bir geminin Karadenizin mavi sularına gömülmesi böyleydi.

Hepimiz hüzünlüydük ama inanın bir yandan da sevinçliydim. Bütün personel kurtulmuştu ve en önemli olan da buydu.

Bu arada Romanya sahil güvenlik yetkililerine, Mangalia liman başkanına, her şey için çok teşekkür ederim.

Bütün denizci arkadaşlarıma SAYGILAR,
PRUVANIZ HER ZAMAN NETE OLSUN !.....